نشریه یافته های نوین کشاورزی
سال دهم شماره 1 (پیاپی 37، پاییز 1394)

این تحقیق در سال زراعی 89-1388 به ارزیابی عملکرد بیولوژیک نخود در کشت مخلوط نخود و جو به عنوان محصول علوفه ای در شرایط آب و هوایی بروجرد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در چهار تکرار به مدت یکسال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد اجرا شد. در این بررسی تیمار نسبت های مختلف اختلاط دو گیاه در پنج ترکیب کاشت بودند که شامل: M1 = تک کشتی100% جو، M2= 75% جو+25%نخود، M3= 50% جو+50% نخود، M4 = 25 % جو+ 75% نخود، M5 = تک کشتی 100% نخود مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه نخود و علوفه کل مخلوط (جو و نخود) تحت تاثیر تیمار نسبت اختلاط قرار گرفت (P<0.01).
از نظر علوفه نخود بین تیمارهایی که دارای که نسبت اختلاط M5 تک کشتی نخود (100 %) با 32/525 کیلوگرم در هکتار بالاترین عملکرد بیولوژیک به خود اختصاص داد. در میان تیمارهای مخلوطنسبت اختلاط اختلاط M4 = هفتاد و پنج درصد نخود + بیست و پنج درصد جو با بیشترین عملکرد بیولوژیک مخلوط کل (نخود و جو) در مجموع به عنوان نسبت اختلاط برتر از لحاظ عملکرد کمی علوفه نخود شد.

به منظور بررسی اثرات کود نیتروکسین تحت شرایط قطع آبیاری (بر اساس BBCH، مراحل فنولوژی گیاهان) بر صفات فیزیولوژیک ارقام ارزن علوفه ای در دامغان در سال زراعی 92 -91 آزمایشی به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجراء شد. تیمارها شامل سه سطح آبیاری، شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در ابتدای گلدهی و قطع آب در انتهای گلدهی در کرت های اصلی و استفاده از کود نیتروکسین(+) و عدم استفاده از کود نیتروکسین(شاهد) و همچنین ارقام ارزن علوفه ای (باستان، پیشاهنگ و اصفهان) در کرت های فرعی قرار داشتند. نتایج نشان داد که حداکثر پروتئین در ارقام اصفهان و پیشاهنگ به ترتیب 31/24% و 19/24% و بیشترین مقدار فیبر در مرحله قطع آب (61BBCH) با 17/74% و بیشترین مقدار علوفه تر در تیمار شاهد و رقم باستان با 43/88 تن در هکتار به دست آمد. بیشترین وزن خشک اندام هوایی تحت اثرات سه عاملی کود*رقم*آبیاری، با 27/15 گرم بر متر مربع و بالاترین ارتفاع تحت تاثیر اثرات 2 عاملی رقم*کود نیتروکسین با 27/148 سانتی متر مشاهده شد. رشد بسیار سریع ارزن و کوتاه بودن طول دوره رویش و متحمل بودن این گیاه به خشکی و نیز منحصر بفرد بودن آن از لحاظ زمان برداشت و نیز پاسخ مثبت آن به کود نیتروکسین می تواند باعث توسعه زراعت آن در مناطق خشک و نیمه خشک ایران شود.

این آزمایش در سال زراعی 90- 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلاء (نکاء) اجرا شد. عامل اصلی دور آبیاری شامل 1I، 2 I، 3I و 4 I(به ترتیب 75، 100، 125 و 150 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر) و عامل فرعی نیتروژن معادل صفر،200 و 400 کیلوگرم اوره در هکتار بود. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد علوفه تر در هکتار با مصرف 184 کیلوگرم نیتروژن با میانگین 71230 کیلوگرم در هکتار به دست آمد، اما بیشترین عملکرد علوفه خشک در هکتار به ترتیب با 75 و 125 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر به ترتیب 19030 و 17810 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. حداکثر کارآیی مصرف آب ماده خشک با دور آبیاری 125 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر برابر 37/15 کیلوگرم بر متر مکعب حاصل گردید. بیشترین عملکرد علوفه تر و دانه در هکتار، عملکرد علوفه تر و دانه نسبت به آبیاری+ میزان بارندگی تحت اثر متقابل دور آبیاری و کود نیتروژن برای تیمارهای با دورآبیاری 125 و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و با مصرف 184 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به تر تیب برابر 79200، 13000 کیلوگرم در هکتار، 34/67 و 44/12% و همچنین بیشترین و کمترین شاخص بهره وری آب آبیاری تحت اثر متقابل دور آبیاری و کود نیتروژن برای تیمارهای با دور آبیاری 125 و 75 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و با مصرف 184 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب برابر 42/18 و 97/6 کیلوگرم ماده خشک بر متر مکعب به دست آمد.

این تحقیق برای تعیین اثرات مقدار کود نیتروژنی و تاریخ کاشت روی عملکرد دانه و اجزای عملکرد علوفه ای در اراک در قسمت مرکزی ایران در طی 1390 انجام گرفت. آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل نیتروژن با مقادیر صفر و 120 و 180 و 240 کیلوگرم در هکتار که در کرت های اصلی و تاریخ کاشت در 15 خرداد و 30 خرداد و 15 تیر و 30 تیر در کرت های فرعی قرار گرفتند. عملکرد دانه و صفات مربوط به عملکرد به شکل معنی داری تحت تاثیر نیتروژن و تاریخ کاشت قرار گرفتند. نتایج نشان داد بالاترین ارتفاع گیاه با کاربرد مقدار180 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و کشت در تاریخ 30 تیرماه به دست آمد. در مورد عملکرد دانه بالاترین میزان در تاریخ کاشت سوم (15 تیر) و مصرف 240 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. در مورد اثرات متقابل تاریخ کاشت در نیتروژن بالاترین میزان در تاریخ کاشت سوم(15تیر) و180 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بدست آمد و کمترین مقدار در تاریخ کاشت اول (15 خرداد) و عدم مصرف نیتروژن به دست آمد.

برای تخمین اثرات تاریخ های کاشت بر اجزای عملکرد و میزان پروتئین ارقام سورگوم علوفه ای، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی لورک دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1392 اجرا شد. طرح کرت های یکبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار مورد استفاده قرار گرفت. کرت های اصلی شامل تاریخ های کاشت 15 خرداد و 30 خرداد و کرت های فرعی شامل 4 رقم سورگوم سرعصایی، اسپیدفید، پگاه و سوفرا بود. تاریخ کاشت اثر معنی داری بر ارتفاع، شاخص سطح برگ، عملکرد تر علوفه و عملکرد خشک ساقه داشت. اثرات رقم نیز بر ارتفاع گیاه، شاخص سطح برگ، عملکرد تر ساقه، عملکرد تر برگ، عملکرد تر کل علوفه، عملکرد خشک ساقه و عملکرد خشک کل معنی دار بود. درصد پروتئین به طور معنی داری تحت تاثیر اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم قرار نگرفت. اما عملکرد تر ساقه، عملکرد تر برگ، عملکرد تر کل، عملکرد خشک ساقه، عملکرد خشک برگ و عملکرد خشک کل علوفه به طور معنی داری تحت تاثیر اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم قرار گرفتند. براساس نتایج، به نظر می رسد کاشت رقم اسپیدفید به دلیل تولید علوفه تر و خشک بالا در تاریخ کاشت 30 خرداد مناسب باشد. درصد پروتئین علوفه بین ارقام یکسان بوده و تفاوت معنی داری میان آن ها مشاهده نگردید.

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر فلز کادمیوم بر روی میزان آنزیم آنتی اکسیدانتی کاتالاز و بیو مارکر تخریب دی تیروزین در چند گونه زراعی، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 89- 1388به اجرا در آمد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میزان کادمیوم در خاک در سه سطح (صفر، 40 و 80 میلی گرم در کیلو گرم خاک خشک) و گونه گیاه زراعی در سه سطح (یونجه یکساله (Medicago rigidula)، ماشک گل خوشه ای(Vicia villosa) وکلزا(Barassica napus)) بود. نتایج آزمایش نشان داد میزان کادمیوم در خاک و گونه های زراعی بر کلیه صفات مورد مطالعه اثر معنی داری داشت. بالاترین میزان بیومارکر دی تیروزین (D-T) در کلزا (با 99/10 میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) و پایین ترین میزان در گیاه ماشک گل خوشه ای(با 86/8 میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بود. بیشترین و کمترین میزان آنزیم آنتی اکسیدانت کاتالاز (CAT) به ترتیب متعلق بود یونجه (با 79/55 واحد بر میلی گرم پروتئین) و ماشک گل خوشه ای(با 77/52 واحد بر میلی گرم پروتئین). نتایج آزمایش نشان داد با افزایش غلظت کادمیوم (Cd)در خاک، مقدار بیومارکر دی تیروزین افزایش یافت اما برعکس میزان آنزیم کاتالاز کاهش یافت. دوز 80 و صفر (میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک خشک) به ترتیب با 72/11 و 52/6 (میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بالاترین و پایین ترین میزان بیومارکر دی تیروزین را به خود اختصاص دادند. دوز صفر و 80 (میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک خشک) به ترتیب با 30/63 و 39/49 (میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بالاترین و پایین ترین میزان آنزیم کاتالاز را به خود اختصاص دادند.